تعیین مقدار سفارشات با استفاده از مدل های تصمیم گیری چند معیاره (مطالعه موردی گروه صنعتی ممتاز)

مسأله موجودی ها از جمله مسائلی است که کمتر مدیری را مییابیم که با آن دست و پنجه نرم نکرده باشد. از مدل ساده ویلسونی گرفته تا مدلهای احتمالی و فازی کنترل موجودی و همینطور سیستم های مختلف سفارش دهی و... طیف مختلفی از مسائل که با دانش موجودی رفع و رجوع می شوند، میزان اهمیت موجودی را نشان می دهد. از طرف دیگر آنچه که پای ریاضیات را به مدیریت باز کرده است، توانایی آن در مدلسازی وضعیت های گوناگون در تصمیم گیری های مدیریتی می باشد. بی شک اگر ابزارهای مختلف دانش ریاضیات در اختیار نبو د، مدیریت چیزی جز چند تئوری تجربی سنتی بیش نبود. آنچه که در این گذر بدان پرداخته می شود، بکارگیری زمینه ای از دانش ریاضیات در مسائل موجودی است که تصمیم گیری در رابطه با میزان سفارش را مدل سازی می کند. یا بطور واضح بکارگیری مدلهای تصمیم گیری چند معیاره در بدست آوردن میزان سفارش چندکالایی است. آنچه که مسأله موجودی را با تکنیک تصمیم گیری چند معیاره پیوند می زند، (و هدف این تحقیق پرداختن به آن است) حالت خاصی است که در این مسأله بدان پرداخته می شود و آن عبارتست از وجود شاخص هایی علاوه بر هزینه می باشد که در میزان سفارش محصول تأثیر دارند. سفارش دهی هر کالا با مدل ویلسون وضعیت استاتیکی را ایجاد خواهد کرد که در آن اهمیت این اقلام در مقایسه با یکدیگر سنجیده نمی شود. پس ضروری است رتبه بندی اقلام سفارش بر اساس شاخص ها مشخص شود که این مسأله یک مسأله تصمیم گیری چند شاخصه است و بعد از آن در مورد میزان سفارش دهی هر کدام از اقلام بر اساس رتبه های ایجاد شده تصمیم گیری کرد که منطبق با یک مسأله تصمیم گیری چند هدفه است.